شهادت فرزندان عبدالله بن جعفر ( حضرت زینب)
گفتن از زینب و عشقش به تو کار زهراست زینبی که همـۀ دار و ندار زهـراست پـرورش یافـتـۀ باغ و بهار زهراست باعث فخـر همه ایل و تـبار زهراست عـمّه نه؛ مادر سادات پس از زهرا اوست هیچ کـس ثـانـی زهـرا نـشود، تنهـا اوست خواهرت هست و بر این فیض مباهات کند همه را مست خودش وقت مناجات کند قـبـل تـکـبـیـر اذان با تو مـلاقـات کند بهتر از حضرت عباس مـواسات کـند شـیـر زن نه به خـدا خالـق غـیـرت زینب حـافـظ خـانـۀ تــوحــیــد و امـامـت زیـنـب نشر این عشق فقط از کرم زینب توست عاشـقی مشق شده با قلم زینب توست هرچه غم در دل ما هست غم زینب توست سرّ تربت که شفا از قدم زینب توست کــربــلا جـلــوه‌گـهِ مـحــتــرم زیـنـب شـد پـیــش‌تـر از حــرم تـو حـــرم زیـنـب شـد آمـده تـا که دوبـاره هـمه را مـات کند اینکه پیش از همه عاشق شده اثبات کند نـذر اولاد تـو یک قـافـله سـادات کـند تو دهی اذن و بر این اذن مباهات کند نـه نـگــو ورنـه قـسـم بـر لـب زیـنـب آیـد نــام زهــرا بـبـرد تـا کـه گــره بـگــشـایـد این دو یوسف دو غلام علی اکبر هستند این دو تا آبروی عـترت جعـفر هستند آشـنـا بـا هـمـه آیـات مـطـهـر هـستـند تـربیـت یـافـتـۀ سـاقـی لـشـگـر هستند این جگـرگوشه و آن پـاره‌تن زینب توست این حسین و دگری هم حسن زینب توست حرمله کو که سه‌شعبه به کمان بگذارد کو سنان نیزه به جسم دو جوان بگذارد شمـر کو پـا به روی سینه‌شان بگذارد سـرشـان را ببرد روی سنـان بگـذارد تـن‌ِشـان را بـه سُـم مـرکـبــشـان بـسـپـارد تا کـه دست از سـر تو قـوم لعـیـن بردارد |